Sanyrym kalkyp bir bardak su içsem iyi olacak. Saat gece 3 ya da 4 olmaly. Kar?y apartmandaki garip adam y?y?yny kapatmy?. Demek ki onun bile yatma vakti geldi. Bu saatte kan ter içinde uyanmaktan nefret ediyorum! Ama bu tuhaf rüyalaryn ardy arkasy kesilmiyor. Galiba akyl hastanesinde çaly?mak pek iyi bir fikir de?il. Okuldan arkada?larym, yapty?ym mesle?i çylgynca buluyor, haklylar da; akyl hastalarynyn bakycyly?yny yapyyorum. Yani bile bile delilerle vakit geçirmenin nasyl bir tutarly yany olabilir ki? Aldy?ym yüksek ücreti saymazsak tabii…

Bu geceki rüya da di?erleri gibi korkunçtu. Halbuki syradan ba?lamy?ty her ?ey, bir rüya olmasyna ra?men. Her zamanki gibi sabah hastaneye gittim, üniformamy giydikten sonra alt kata, klini?e indim. Hastalaryn ko?u?larynyn yanyndan geçiyordum ki, 12 numaraly ko?u?un kapysynyn açyk oldu?unu fark ettim. O an ?unu dü?ündüm: Garip bir ?ekilde koca hastanede sadece ben vardym ve muhtemelen odasyndan kaçmayy ba?army? bir de deli! Bunun gerçek olabilme ihtimalini dü?ününce bile ürperiyorum. Çünkü en akly ba?ynda hastamyz, ki dün gelmi?ti; da?ytma göreviyle kendisine teslim edilen postalary evinde saklady?y için yargy önüne çykarylan fakat yapylan muayenelerde akli dengesinin yerinde olmady?y saptanan biri. Adam hayaty boyunca yalnyz ya?amaya mahkum edilmi?, mektuplary bile bu yüzden stoklayyp okuyormu?; belki onu tanyyan birileri, onun hakkynda bir ?eyler yazyyordur diye, haftalarca tek tek açyp okumu? her birini. Akli dengesi yerinde olmayan birinin ne yapaca?y hiç belli olmaz. Yani mektup okuyor diye saldyrganla?mayaca?yny varsayamayyz…

12 numaraly ko?u?a korka korka yakla?tym. Hasta içerideydi ve bana gülümsedi. Açykçasy kapynyn açyk olmasy dy?ynda hiçbir problem göremedim. Tam kapyyy kapatyp oradan uzakla?aca?ym syrada y?yklar kapandy ve ne olduysa o an oldu! Garip sesler duymaya ba?ladym, garip insan sesleri; bunu tarif etmek çok güç. Sanki onlarca sesi kysyk insanyn çy?lyk atmaya çaly?masy gibi ürpertici ?eylerdi duyduklarym. Birkaç saniye oldu?um yerde kaldym, hiçbir ?ey yapamadym. Ya?ady?ym tam bir ?ok anyydy. Artyk duydu?um tüm sesler garip çy?lyk sesleri de de?ildi, ko?u?laryn kapylary açylyp kapanyyor ve sesler gitgide kuvvetleniyordu. Neredeyse bayylacak kadar korkuyordum ve bir ?eylerin yakla?ty?yny hissediyordum. Sesler artyyordu, tahammül edilemez hale geldiklerinde, kapyyy hyzla açyp, kendimi 12 numaraly ko?u?un içine attym ve kapynyn kapanmasy için ardymdan sykyca ittim. Tam içimdeki korku duygusunu bir an olsun bastyrmy?tym ki, az evvel, yani elektrikler kesilmeden önce bana gülümseyen hasta, aniden üzerime saldyrdy! Bilinci yerinde de?ildi ve beni bo?maya çaly?yyordu. Onu itmeye ve tekmelemeye çaly?tym, hiçbir i?e yaramady, o çok güçlüydü. Bo?azyma yapy?an elleriyle beni sarsyyordu. O syrada gö?sümün üstündeki cepte asyly duran kalemi fark ettim; kimi zaman not almam için lazym oluyordu; aslynda ko?u?lara bu tür cisimlerle girmemiz yasak ama bu ola?anüstü bir durumdu. Bo?uluyordum, bu yüzden kalemi kullanmam için ne fazla vaktim, ne de fazla ?ansym vardy. Onu etkisiz hale getirebilece?im aklyma gelen ilk bölgeye, yani bo?azyna kalemi sapladym! Üzerime fy?kyran kandan dolayy gözlerimi aralayamyyorken, boynuma dolanmy? parmaklarynyn birer iki?er açylmaya ba?lady?yny hissettim. Kalemi çykarmayy deneyemeden yere yy?yly?yny korku ve deh?etle izledim. Gayri ihtiyari olarak ellerimdeki kany üzerime silmeye ba?ladym; beyaz önlü?üm kysmen kyrmyzyya döndü. Tam bu syrada, hemen arkamda olan kapynyn zorlandy?yny duydum. Birkaç saniye içinde zorlamalar artty ve daha kalabalyk bir grup tarafyndan kapy kyrylmaya çaly?yldy. Yçinde bulundu?um tarifsiz deh?et, savunmasyz olu?umdan ve ne ile kar?y kar?yya kalaca?ymy bilmememden ileri geliyordu. Bir kitap okumu?tum ve yazar, “En eski ve en kuvvetli duygu korkudur. En kuvvetli korku ise bilinmeyenin korkusudur” diyordu. ?imdi ne demek istedi?ini çok daha iyi anlyyorum. Kapynyn ardynda kimin, kimlerin veya nelerin oldu?unu bilmemek deh?et verici! Birkaç saniye sonra korktu?um oldu ve kapy kyryldy… Sonra my? Tanryya ?ükür ki uyandym. Bir rüyadan bahsederken bile “?ükür ki uyandym” diyorum. Ne çok etkilenmi?im me?er.

Sanyrym kalkyp ?u suyu içmeliyim artyk. Böyle anlarda “Ke?ke bir ev arkada?ym olsaydy” diyorum, belki beni sakinle?tirmek için “Sadece bir rüya” filan derdi ve ü?enmeden bana bir bardak su getirirdi…

Sabah: 17 Nisan 1991

Bu garip rüyalar ba?lady?yndan beri sabah gün do?umunu iple çeker oldum. Halbuki eskiden böyle de?ildim, kalkma vaktine ne kadar çok varsa, o kadar iyiydi benim için. Ama ?imdi psikolojim de?i?meye ba?lady, saat çalyyor ve fyrlyyorum yataktan… Nitekim yine öyle oldu. Du? alyp kahvaltymy yaptyktan sonra kendimi soka?a attym fakat biraz oyalanmy?ym sanyrym, saat epey geçmi?ti. Ben de çaly?ty?ym hastane gitmek için bir taksi çevirdim. Arka koltu?a yerle?ip ?oföre adresi söyledikten sonra bir an kendimle ba? ba?a kaldym ve aklyma iki gün önce gördü?üm rüya geldi. Öyle ki, sabah aniden kalkyp, nedenini anlayamady?ym bir ?ekilde soka?a fyrlyyordum. Y?lek bir caddeye geldi?imde kaldyrymyn kenaryndan otomobillere bakyp kar?yya geçecek any kollarken, birden kendimi hyzla gelen araçlardan birinin önüne atyyordum. Gecenin karanly?ynda kan ter içinde uyanyp, bir bardak su içtim ve yeniden yattym. Birkaç saat sonra, henüz sabah olmadan yeniden uyandym, çünkü yine rüya görmü?tüm. Hem de ayny rüyayy! Aslynda ikinci rüyayy ilkinden ayyran bir fark vardy. Zira ikincinin sonunda bana çarpan araç ya da benim önüne atlady?ym araç hakkynda bazy yeni enstantaneler hatyrlyyorum. Mesela araç saryydy ve kafamda hayal mayal canlanan bir ?ey de, plakanyn son üç rakamy olan 616 idi. Bu bana hiçbir ?ey ifade etmiyor. Ama asyl soru ?u: Bir rüyayy ayny gece iki defa nasyl görebilirsiniz? Bilim adamlary insanyn uyurken milyonlarca farkly rüya gördü?ünü fakat ?anslylarsa bunlardan sadece birkaç tanesinin hatyrlandy?yny söylüyor. Milyonlarca farkly rüya içinden bir gecede iki kez ayny rüyayy görmenin anlamy nedir?

Dalmy?ym. ?oförün “Geldik” dedi?ini bile duymadym. Parayy uzatyrken bir an rüyamda gördü?üm ve bana çarpty?yny tahmin etti?im sary aracyn taksi olup olamayaca?yny dü?ündüm. Acaba olabilir miydi? Para üstünü alyr almaz hyzla araçtan indim ve çevredeki bir dükkany aryyormu? gibi mimikler yaparak, taksinin hareket edip, arkadan plakasyny görebilece?im açyya geçmesini bekledim. Çok mu kaptyrdym kendimi bu rüyalara? Taksinin plakasynyn son üç rakamy 112.

Hastaneye girerken her ?ey normal görünüyordu; kapydaki görevli arkada?lar, dany?madakiler ve hastalar… Syradan bir güne ba?langyç yapmanyn verdi?i burukluk ile kyyafetlerimi giymek üzere üst kata çyktym. Üniformamy giydikten sonra yeniden alt kata indim ve burada arkada?larla bir süre sohbet ettim. ?u dün gelen hastadan konu?tuk. Adam buraya getirilmeden önce kysa bir süre cezaevinde kalmy? ve davrany?lary pek normal de?ilmi?. Zaten normal olsaydy buraya getirilmezdi…

Ö?leden Sonra: 17 Nisan 1991

Gün iyice yorucu ve rutin ilerlerken garip bir ?ey oldu. Evimin kar?ysyndaki apartmanda oturan garip adamy, kar?y kö?edeki paralel merdivenlerden bir alt kata inerken gördüm. Hem de yanynda hastane personeli, iki polis memuru ve bir de doktor vardy. Bu tuhaf adamyn burada ne i?i olabilir ki? Hemen pe?lerinden gittim. Doktor beyin konu?masyndan duydu?um kadaryyla, adam anlyk bir sinir krizi geçirmi? ve kendini yaralamaya kalkmy?. Sanyrym durumu kom?ular duyup, polise haber vermi?. Yoksa bu tuhaf adamyn kendi kendine buraya gelece?ini sanmyyorum. Bu adam mahallede kimse ile ileti?im kurmayan biri. Sadece günün birbirinden farkly saatlerinde camy açyp yoldan geçip gidenlere bakar ve evden dy?aryya hiç çykmaz. Hatta so?uk ky? günlerinde bile battaniyeye sarylyp yolu gözledi?ini çok kez görmü?ümdür. Ama bu adamy asyl anormal yapan, suratyndaki ifadesi. Yoldan geçenlere öyle öfkeli, öyle sinirli bakar ki, sanki o insanlar yoldan de?il de, onun oturma odasyndan geçiyormu?, o da ka?laryny çatyp onlara kyzyyormu? gibi… Ama sebepsiz yere çatyk ka?laryyla tam bir psikopat gibi davranyyor. Birkaç kez onu izlerken, ba?yny aniden çevirip beni gördü ve o anlarda gerçekten korktu?umu hatyrlyyorum. Sanki a?zyny açsa, ba?yryp, küfürler edecek gibi bakyyor insanyn yüzüne. ?imdi burada kar?yla?ynca ne dü?ünecek, nasyl bir tavyr takynacak acaba?

Personelin onu hücresine kapatmasyndan sonra doktor Selçuk bey ile konu?tum; kysa bir süre burada gözlem altynda tutulaca?yny ve e?er kendine zarar verme e?iliminde oldu?una karar verilirse, bir alt kata, yani daha a?yr hastalaryn bulundu?u kata ta?ynaca?yny ö?rendim. Fakat neden sinir krizi geçirdi?i ve onu bu hale neyin getirdi?i, syr olarak varly?yny koruyor. Selçuk bey, polis ile de konu?mu? fakat ya?anan olay ile ilgili herhangi bir görgü tany?yna rastlanmamy?…

Ak?am üstü hava almak için hastanenin giri? kapysyna do?ru yürüdü?üm syrada, Dany?ma’daki arkada?larymla konu?an iki polis memuru gördüm. Birkaç saniye sonra onlar da beni gördü ve polislere beni i?aret ettiler. Nejat Sühe hakkynda, yani ?u cinnet geçiren kar?y aparmandaki kom?um hakkynda konu?mak istiyorlarmy?. Bazy sorular sordular. Onlara, olay saatinde yani sabah burada, hastanede oldu?umu ve tüm çaly?anlaryn da buna ?ahit oldu?unu söyledim. Ayryca Nejat Sühe ile bir tany?ykly?ym olmady?yny ve uzaktan gördü?üm kadaryyla Nejat Bey’in bende, sorunlu bir insan izlenimi uyandyrdy?yny da sözlerime ekledim; gittiler…

Ak?am: 17 Nisan 1991

O ak?am eve do?ru yola çykty?ymda aklymda hep Nejat Sühe vardy. Otobüs geldi ve bo? bir yere oturdum, ba?ymy cama yasladym, karanly?y delip geçen ?ehrin yapay y?yklary bile, içine daldy?ym dü?üncelerin içinden çekip çykarmyyordu beni. Eve kendimi zor attym. Her zamankinden de yorgun gibiydim bu ak?am; hem fiziksel hem de ruhsal olarak… Maalesef kimse Nejat Sühe olayynyn ne oldu?unu anlatmyyor, ne polis ne de doktorlar… Zaten hep böyle olur, kendi içlerinde çözerler her ?eyi ve biz, görev vakti gelince görevini yapan piyonlar gibiyiz onlar için. Bugüne kadar bu durumdan pek rahatsyz de?ildim ama ?imdi olay farkly, çevremde garip bir ?eyler oluyor…

Kafamdaki soru i?aretlerini bir nebze olsun gidermek için kar?y apartmana girmek üzere evden çyktym, ama bir ?ey bana “Dur” dedi sanki. Neden bu kadar ilgileniyorum bu olayla? Belki de ?u garip rüyalar yüzünden bu kadar takyldym kaldym. Hayal gücüm bu aralar fazla çaly?yyor sanyrym. Daireme tekrar çyktym ve biraz televizyona bakyp bir ?eyler aty?tyrdyktan sonra yattym, uyudum…

Gece: 6 Mayys 1991

Sanyrym kalkyp bir bardak su içsem iyi olacak. Saat gece 3 ya da 4 olmaly. Yine garip bir rüya… Neredeyse üç haftadyr her ak?am tuhaf rüyalar görüyorum. Bir doktora görünme vakti çoktan gelmi? sanyrym. Bu sefer bir marketteyim, büyük bir markette. Aly?veri? yapyyorum, elimde de bir sepet var. Her ?ey çok normal ba?lyyor, çevremde benim gibi birçok mü?teri var. Birbirini tanyyan insanlar konu?uyor, bir yandan da aly?veri?lerini yapyyor. Ben raflary geziyorum, önce kö?edekine, sonra bir yandakine, sonra arkadakine… Ben dola?tykça insanlaryn azaldy?yny fark ediyorum. Az önce kalabalyk olan market git gide yssyzla?yyor. Dola?maya devam ediyorum, sepetim doluyor. Çevreme bakyyorum, hiç kimse yok! Meraktan kasalaryn oldu?u tarafa do?ru ilerliyorum ama orada da kimse yok! Marketin kapylary açyk, elimdeki sepetle dy?ary fyrlyyorum. Sokak bo? ama insan sesleri geliyor. Hemen yandaki çocuk parkynda oynayan çocuklaryn seslerini duyuyorum ama orada da kimse yok. Az sonra kenardaki apartmanyn camy kyrylyyor. Sanyrym göremedi?im çocuklar top atmy? olmaly. Kyryk camyn ardyndan biri çocuklara ba?yryyor. Ama kimse görünmüyor. Sesleri duymamak için kulaklarymy ellerimle kapatyyorum, bir yandan da sepet hâlâ kolumda. Markete geri dönüyorum, biri giri?te “Ho? geldiniz” diyor, ama orada kimse yok! Raflaryn arasynda dola?yyorum, içerideki insan seslerini duyuyorum ama kimse yok! Ba?yryyorum, “Nerdesiniz?” diye, “Buradayyz” diyorlar ama onlary göremiyorum. Ya?ady?ym korku ve panik yüzünden ba?ym dönmeye ba?lyyor, dizlerimin üzerine çöküyorum ve kulaklarymy ellerimle kapatyyorum. Onlary duymamak için çy?lyk atarken, kolumda asyly olan sepet kopup, yere dü?üyor ve… uyanyyorum.

Mutfa?a gidip su içtikten sonra yatmak istemedi canym ve biraz salonda oturayym dedim. Aslynda bugün iyice uyumam lazym çünkü ak?am klinikte nöbetçi olarak kalaca?ym. Hem de tüm o akyl hastalaryyla ayny katta! Ama tekrar yatmadan önce biraz sakinle?meliyim…

Öylece salondaki koltu?a byraktym kendimi ve pencereye ?uursuz bir ?ekilde baka kaldym. Hiçbir ?ey yapmak istemedi?iniz anlar vardyr ya, i?te aynen öyle hissediyordum o an. Dalmy?tym, kar?y apartmandaki dairenin y?y?ynyn yandy?yny bile fark etmemi?tim. Birkaç dakika sonra biraz uykum açylmaya ba?layynca, göz kapaklarymdan içeri süzülen y?y?yn beni rahatsyz etti?ini hissettim. Ama nasyl olur? Nejat Sühe halen bir kapaly kutu olarak klinikte yatyyor. Acaba bir akrabasy my geldi? Bu, ya?anan olay hakkynda bir ?eyler ö?renebilmem adyna iyi bir fyrsat!

Hemen üzerimi de?i?tirip kar?y apartmanyn kapysyna dikildim. Belki delilik ama bunu yaptym. Apartman kapysy kapaly de?ildi, itince açyldy. Yukaryya çyktym, Nejat Sühe’nin dairesine. Burasy da ayny, itince açyldy. Ama içerisi tamamen karanlyk ve sessizdi. Koridordan a?yr adymlarla salon oldu?unu dü?ündü?üm tarafa do?ru yakla?tym, az evvel y?yk gördü?üm yere. Evet, burasy orasy. Nejat Sühe’nin evi ve bu da onun salonu. ?imdi kar?y daire benim, roller de?i?ti sanki. Ama burada kimse yok, a?yr adymlarla koridora geri döndüm. Evin arka tarafyndaki sokak lambasynyn y?y?y pencereden girdi?i için, koridor çok az da olsa aydynlanyyor. Hiçbir ?eye çarpmamaya çaly?arak a?yr adymlarla yürümeye devam ettim. Az önce burada biri vardy, çünkü y?yk yanyyordu, ?u an kimse görünmüyor, bu nasyl olabilir? Acaba hayal gücüm bana bir oyun mu oynady? Olamaz, hiç zannetmiyorum. Apartmana girip, merdivenlerden çykarken, a?a?y inen kimseye de rastlamadym. Neler oluyor burada?

Mutfa?yn kapysy açykty, dikkatlice içeriye girdim. Tanryya ?ükür ki karanly?y, içeriye pencereden vuran ay y?y?y aydynlatyyordu. Burada çekmecelerin açyk oldu?unu fark ettim, aslynda çekmecelerde bir ?eyler aranmy? gibiydi. Bir insan mutfak çekmecelerini niye ara?tyrsyn ki? Bir hyrsyz bile böyle bir ?ey yapmaz de?il mi? Sanyrym bu dairede ?u an benim dy?ymda da biri var, ama hiç ses çykarmadan bir yerde onu bulmamy bekliyor. Ke?ke evden hiç çykmasaydym. E?er bir problem olursa diye çekmeceden kendime bir byçak aldym. Umarym yanly?lykla de?di?im di?er byçaklaryn sesini duymamy?tyr.

Açyk mutfak kapysyndan dy?ary, yani koridora çyktym. ?imdi sol çaprazymda çyky? kapysy ve tam solumda ise salon görünüyordu. Sa?yma baktym, koridorun ucunda balkona açylan kapy vardy. Onun sa?ynda ise tahminen Nejat Sühe’nin yatak odasy ve kar?ysynda da tuvalet. Küçük bir evdi ve bakmam gereken balkonla beraber üç yer kalmy? gibi görünüyordu fakat daha fazla gerilim ya?amadan daireden çykabilirdim de. Birkaç dakika hiç hareket etmeden öylece oldu?um yerde kaldym ve dü?ünmeye ba?ladym; evdeyken bu dairenin y?y?ynyn yandy?yny gördüm; bundan emindim ve hiç vakit kaybetmeden a?a?y indim. Kar?y apartmana yürürken tekrar yukaryda y?yk olup olmady?yna bakmadym. Ke?ke baksaydym. Acaba biri, ben a?a?y inmeden önce evden çykmy? olabilir mi? Belki olabilir ama öyleyse bile bu dairenin kapysy neden açyk? Sanyrym bu evde ?u an yalnyz de?ilim ve her kim varsa içeride, muhtemelen yatak odasynda uyuyor olmaly. Aksi halde neden bu kadar sessiz olsun ki? Ama bu yine de kapynyn açyk olmasy gerçe?ini açyklamyyor! Unutmu? olabilir mi? Daha fazla dayanamayaca?ym ve buradan çykyp, evime gitmek istiyorum ve kapymy syky sykyya kilitlemek…

Elimde byçak ile sessizce mutfaktan çykyp koridora geçtim. Ardymdan sokak lambasynyn y?y?y geliyordu. Kapyya do?ru a?yr a?yr yakla?tym, çok korkuyordum. Sürekli ardyma bakarak kapynyn yanyna vardym, salonun kapysyny hafif aralyk byrakty?ymdan, bir nebze olsun içeriye görebiliyordum. Ama ilginç olan içeriye y?yk vurmasy idi. Yrkildim, bu y?yk nereden geliyor olabilirdi ki? Daire kapysyny byrakyp salona tekrar yöneldim. Bir yandan arkama bakyyordum, e?er içeride var saydy?ym di?er ki?iyle elimde byçakla kar?yla?yrsam, durumu nasyl açyklarym bilmiyorum. Bu çok saçma! Salonun kapysyny içeriye girebilece?im kadar araladym. Neyse ki eski olmasyna kar?yn hiç gycyrdamady ve salona girdim. ?ok! Elimden byçak dü?tü, çünkü gördü?üm manzara kar?ysynda ?ok oldum. Ben evimin salonunun y?y?yny açyk byrakmamy?tym ki!

6 Mayys 1991 gecesi, hasta bakycy Selma Yylmaz evinde ölü bulundu. Ara?tyrmalar sonucunda sakinle?tirici ilaçlar kullandy?y tespit edilen Selma Yylmaz, o gece bu ilaçlardan çok fazla miktarda içip, muhtemelen intihar etmi?ti. Ölü bulundu?u yata?ynyn kenaryndaki dolabyn üzerinde, kullandy?y ilaç ?i?esi duruyordu. Fakat polisin dikkatini çeken ?uydu: maktulün kafasynyn arkasyndaki darbe izi. Yani biri onu bayyltmak için kafasynyn arkasyna my vurmu?tu, yoksa Selma Yylmaz ölmeden kysa süre önce ba?yny bir yere mi çarpmy?ty? Kysacasy olay cinayet miydi yoksa intihar my?