Sanyrym kalkyp bir bardak su içsem iyi olacak. Saat gece 3 ya da 4 olmaly. Kar?y
apartmandaki garip adam y?y?yny kapatmy?. Demek ki onun bile yatma vakti geldi.
Bu saatte kan ter içinde uyanmaktan nefret ediyorum! Ama bu tuhaf rüyalaryn ardy
arkasy kesilmiyor. Galiba akyl hastanesinde çaly?mak pek iyi bir fikir de?il.
Okuldan arkada?larym, yapty?ym mesle?i çylgynca buluyor, haklylar da; akyl
hastalarynyn bakycyly?yny yapyyorum. Yani bile bile delilerle vakit geçirmenin
nasyl bir tutarly yany olabilir ki? Aldy?ym yüksek ücreti saymazsak tabii…
Bu geceki rüya da di?erleri gibi korkunçtu. Halbuki syradan ba?lamy?ty her ?ey,
bir rüya olmasyna ra?men. Her zamanki gibi sabah hastaneye gittim, üniformamy
giydikten sonra alt kata, klini?e indim. Hastalaryn ko?u?larynyn yanyndan
geçiyordum ki, 12 numaraly ko?u?un kapysynyn açyk oldu?unu fark ettim. O an ?unu
dü?ündüm: Garip bir ?ekilde koca hastanede sadece ben vardym ve muhtemelen
odasyndan kaçmayy ba?army? bir de deli! Bunun gerçek olabilme ihtimalini
dü?ününce bile ürperiyorum. Çünkü en akly ba?ynda hastamyz, ki dün gelmi?ti;
da?ytma göreviyle kendisine teslim edilen postalary evinde saklady?y için yargy
önüne çykarylan fakat yapylan muayenelerde akli dengesinin yerinde olmady?y
saptanan biri. Adam hayaty boyunca yalnyz ya?amaya mahkum edilmi?, mektuplary
bile bu yüzden stoklayyp okuyormu?; belki onu tanyyan birileri, onun hakkynda
bir ?eyler yazyyordur diye, haftalarca tek tek açyp okumu? her birini. Akli
dengesi yerinde olmayan birinin ne yapaca?y hiç belli olmaz. Yani mektup okuyor
diye saldyrganla?mayaca?yny varsayamayyz…
12 numaraly ko?u?a korka korka yakla?tym. Hasta içerideydi ve bana gülümsedi.
Açykçasy kapynyn açyk olmasy dy?ynda hiçbir problem göremedim. Tam kapyyy
kapatyp oradan uzakla?aca?ym syrada y?yklar kapandy ve ne olduysa o an oldu!
Garip sesler duymaya ba?ladym, garip insan sesleri; bunu tarif etmek çok güç.
Sanki onlarca sesi kysyk insanyn çy?lyk atmaya çaly?masy gibi ürpertici ?eylerdi
duyduklarym. Birkaç saniye oldu?um yerde kaldym, hiçbir ?ey yapamadym. Ya?ady?ym
tam bir ?ok anyydy. Artyk duydu?um tüm sesler garip çy?lyk sesleri de de?ildi,
ko?u?laryn kapylary açylyp kapanyyor ve sesler gitgide kuvvetleniyordu.
Neredeyse bayylacak kadar korkuyordum ve bir ?eylerin yakla?ty?yny
hissediyordum. Sesler artyyordu, tahammül edilemez hale geldiklerinde, kapyyy
hyzla açyp, kendimi 12 numaraly ko?u?un içine attym ve kapynyn kapanmasy için
ardymdan sykyca ittim. Tam içimdeki korku duygusunu bir an olsun bastyrmy?tym
ki, az evvel, yani elektrikler kesilmeden önce bana gülümseyen hasta, aniden
üzerime saldyrdy! Bilinci yerinde de?ildi ve beni bo?maya çaly?yyordu. Onu
itmeye ve tekmelemeye çaly?tym, hiçbir i?e yaramady, o çok güçlüydü. Bo?azyma
yapy?an elleriyle beni sarsyyordu. O syrada gö?sümün üstündeki cepte asyly duran
kalemi fark ettim; kimi zaman not almam için lazym oluyordu; aslynda ko?u?lara
bu tür cisimlerle girmemiz yasak ama bu ola?anüstü bir durumdu. Bo?uluyordum, bu
yüzden kalemi kullanmam için ne fazla vaktim, ne de fazla ?ansym vardy. Onu
etkisiz hale getirebilece?im aklyma gelen ilk bölgeye, yani bo?azyna kalemi
sapladym! Üzerime fy?kyran kandan dolayy gözlerimi aralayamyyorken, boynuma
dolanmy? parmaklarynyn birer iki?er açylmaya ba?lady?yny hissettim. Kalemi
çykarmayy deneyemeden yere yy?yly?yny korku ve deh?etle izledim. Gayri ihtiyari
olarak ellerimdeki kany üzerime silmeye ba?ladym; beyaz önlü?üm kysmen kyrmyzyya
döndü. Tam bu syrada, hemen arkamda olan kapynyn zorlandy?yny duydum. Birkaç
saniye içinde zorlamalar artty ve daha kalabalyk bir grup tarafyndan kapy
kyrylmaya çaly?yldy. Yçinde bulundu?um tarifsiz deh?et, savunmasyz olu?umdan ve
ne ile kar?y kar?yya kalaca?ymy bilmememden ileri geliyordu. Bir kitap okumu?tum
ve yazar, “En eski ve en kuvvetli duygu korkudur. En kuvvetli korku ise
bilinmeyenin korkusudur” diyordu. ?imdi ne demek istedi?ini çok daha iyi
anlyyorum. Kapynyn ardynda kimin, kimlerin veya nelerin oldu?unu bilmemek deh?et
verici! Birkaç saniye sonra korktu?um oldu ve kapy kyryldy… Sonra my? Tanryya
?ükür ki uyandym. Bir rüyadan bahsederken bile “?ükür ki uyandym” diyorum. Ne
çok etkilenmi?im me?er.
Sanyrym kalkyp ?u suyu içmeliyim artyk. Böyle anlarda “Ke?ke bir ev arkada?ym
olsaydy” diyorum, belki beni sakinle?tirmek için “Sadece bir rüya” filan derdi
ve ü?enmeden bana bir bardak su getirirdi…
Sabah: 17 Nisan 1991
Bu garip rüyalar ba?lady?yndan beri sabah gün do?umunu iple çeker oldum. Halbuki
eskiden böyle de?ildim, kalkma vaktine ne kadar çok varsa, o kadar iyiydi benim
için. Ama ?imdi psikolojim de?i?meye ba?lady, saat çalyyor ve fyrlyyorum
yataktan… Nitekim yine öyle oldu. Du? alyp kahvaltymy yaptyktan sonra kendimi
soka?a attym fakat biraz oyalanmy?ym sanyrym, saat epey geçmi?ti. Ben de
çaly?ty?ym hastane gitmek için bir taksi çevirdim. Arka koltu?a yerle?ip ?oföre
adresi söyledikten sonra bir an kendimle ba? ba?a kaldym ve aklyma iki gün önce
gördü?üm rüya geldi. Öyle ki, sabah aniden kalkyp, nedenini anlayamady?ym bir
?ekilde soka?a fyrlyyordum. Y?lek bir caddeye geldi?imde kaldyrymyn kenaryndan
otomobillere bakyp kar?yya geçecek any kollarken, birden kendimi hyzla gelen
araçlardan birinin önüne atyyordum. Gecenin karanly?ynda kan ter içinde uyanyp,
bir bardak su içtim ve yeniden yattym. Birkaç saat sonra, henüz sabah olmadan
yeniden uyandym, çünkü yine rüya görmü?tüm. Hem de ayny rüyayy! Aslynda ikinci
rüyayy ilkinden ayyran bir fark vardy. Zira ikincinin sonunda bana çarpan araç
ya da benim önüne atlady?ym araç hakkynda bazy yeni enstantaneler hatyrlyyorum.
Mesela araç saryydy ve kafamda hayal mayal canlanan bir ?ey de, plakanyn son üç
rakamy olan 616 idi. Bu bana hiçbir ?ey ifade etmiyor. Ama asyl soru ?u: Bir
rüyayy ayny gece iki defa nasyl görebilirsiniz? Bilim adamlary insanyn uyurken
milyonlarca farkly rüya gördü?ünü fakat ?anslylarsa bunlardan sadece birkaç
tanesinin hatyrlandy?yny söylüyor. Milyonlarca farkly rüya içinden bir gecede
iki kez ayny rüyayy görmenin anlamy nedir?
Dalmy?ym. ?oförün “Geldik” dedi?ini bile duymadym. Parayy uzatyrken bir an
rüyamda gördü?üm ve bana çarpty?yny tahmin etti?im sary aracyn taksi olup
olamayaca?yny dü?ündüm. Acaba olabilir miydi? Para üstünü alyr almaz hyzla
araçtan indim ve çevredeki bir dükkany aryyormu? gibi mimikler yaparak, taksinin
hareket edip, arkadan plakasyny görebilece?im açyya geçmesini bekledim. Çok mu
kaptyrdym kendimi bu rüyalara? Taksinin plakasynyn son üç rakamy 112.
Hastaneye girerken her ?ey normal görünüyordu; kapydaki görevli arkada?lar,
dany?madakiler ve hastalar… Syradan bir güne ba?langyç yapmanyn verdi?i burukluk
ile kyyafetlerimi giymek üzere üst kata çyktym. Üniformamy giydikten sonra
yeniden alt kata indim ve burada arkada?larla bir süre sohbet ettim. ?u dün
gelen hastadan konu?tuk. Adam buraya getirilmeden önce kysa bir süre cezaevinde
kalmy? ve davrany?lary pek normal de?ilmi?. Zaten normal olsaydy buraya
getirilmezdi…
Ö?leden Sonra: 17 Nisan 1991
Gün iyice yorucu ve rutin ilerlerken garip bir ?ey oldu. Evimin kar?ysyndaki
apartmanda oturan garip adamy, kar?y kö?edeki paralel merdivenlerden bir alt
kata inerken gördüm. Hem de yanynda hastane personeli, iki polis memuru ve bir
de doktor vardy. Bu tuhaf adamyn burada ne i?i olabilir ki? Hemen pe?lerinden
gittim. Doktor beyin konu?masyndan duydu?um kadaryyla, adam anlyk bir sinir
krizi geçirmi? ve kendini yaralamaya kalkmy?. Sanyrym durumu kom?ular duyup,
polise haber vermi?. Yoksa bu tuhaf adamyn kendi kendine buraya gelece?ini
sanmyyorum. Bu adam mahallede kimse ile ileti?im kurmayan biri. Sadece günün
birbirinden farkly saatlerinde camy açyp yoldan geçip gidenlere bakar ve evden
dy?aryya hiç çykmaz. Hatta so?uk ky? günlerinde bile battaniyeye sarylyp yolu
gözledi?ini çok kez görmü?ümdür. Ama bu adamy asyl anormal yapan, suratyndaki
ifadesi. Yoldan geçenlere öyle öfkeli, öyle sinirli bakar ki, sanki o insanlar
yoldan de?il de, onun oturma odasyndan geçiyormu?, o da ka?laryny çatyp onlara
kyzyyormu? gibi… Ama sebepsiz yere çatyk ka?laryyla tam bir psikopat gibi
davranyyor. Birkaç kez onu izlerken, ba?yny aniden çevirip beni gördü ve o
anlarda gerçekten korktu?umu hatyrlyyorum. Sanki a?zyny açsa, ba?yryp, küfürler
edecek gibi bakyyor insanyn yüzüne. ?imdi burada kar?yla?ynca ne dü?ünecek,
nasyl bir tavyr takynacak acaba?
Personelin onu hücresine kapatmasyndan sonra doktor Selçuk bey ile konu?tum;
kysa bir süre burada gözlem altynda tutulaca?yny ve e?er kendine zarar verme
e?iliminde oldu?una karar verilirse, bir alt kata, yani daha a?yr hastalaryn
bulundu?u kata ta?ynaca?yny ö?rendim. Fakat neden sinir krizi geçirdi?i ve onu
bu hale neyin getirdi?i, syr olarak varly?yny koruyor. Selçuk bey, polis ile de
konu?mu? fakat ya?anan olay ile ilgili herhangi bir görgü tany?yna rastlanmamy?…
Ak?am üstü hava almak için hastanenin giri? kapysyna do?ru yürüdü?üm syrada,
Dany?ma’daki arkada?larymla konu?an iki polis memuru gördüm. Birkaç saniye sonra
onlar da beni gördü ve polislere beni i?aret ettiler. Nejat Sühe hakkynda, yani
?u cinnet geçiren kar?y aparmandaki kom?um hakkynda konu?mak istiyorlarmy?. Bazy
sorular sordular. Onlara, olay saatinde yani sabah burada, hastanede oldu?umu ve
tüm çaly?anlaryn da buna ?ahit oldu?unu söyledim. Ayryca Nejat Sühe ile bir
tany?ykly?ym olmady?yny ve uzaktan gördü?üm kadaryyla Nejat Bey’in bende,
sorunlu bir insan izlenimi uyandyrdy?yny da sözlerime ekledim; gittiler…
Ak?am: 17 Nisan 1991
O ak?am eve do?ru yola çykty?ymda aklymda hep Nejat Sühe vardy. Otobüs geldi ve
bo? bir yere oturdum, ba?ymy cama yasladym, karanly?y delip geçen ?ehrin yapay
y?yklary bile, içine daldy?ym dü?üncelerin içinden çekip çykarmyyordu beni. Eve
kendimi zor attym. Her zamankinden de yorgun gibiydim bu ak?am; hem fiziksel hem
de ruhsal olarak… Maalesef kimse Nejat Sühe olayynyn ne oldu?unu anlatmyyor, ne
polis ne de doktorlar… Zaten hep böyle olur, kendi içlerinde çözerler her ?eyi
ve biz, görev vakti gelince görevini yapan piyonlar gibiyiz onlar için. Bugüne
kadar bu durumdan pek rahatsyz de?ildim ama ?imdi olay farkly, çevremde garip
bir ?eyler oluyor…
Kafamdaki soru i?aretlerini bir nebze olsun gidermek için kar?y apartmana girmek
üzere evden çyktym, ama bir ?ey bana “Dur” dedi sanki. Neden bu kadar
ilgileniyorum bu olayla? Belki de ?u garip rüyalar yüzünden bu kadar takyldym
kaldym. Hayal gücüm bu aralar fazla çaly?yyor sanyrym. Daireme tekrar çyktym ve
biraz televizyona bakyp bir ?eyler aty?tyrdyktan sonra yattym, uyudum…
Gece: 6 Mayys 1991
Sanyrym kalkyp bir bardak su içsem iyi olacak. Saat gece 3 ya da 4 olmaly. Yine
garip bir rüya… Neredeyse üç haftadyr her ak?am tuhaf rüyalar görüyorum. Bir
doktora görünme vakti çoktan gelmi? sanyrym. Bu sefer bir marketteyim, büyük bir
markette. Aly?veri? yapyyorum, elimde de bir sepet var. Her ?ey çok normal
ba?lyyor, çevremde benim gibi birçok mü?teri var. Birbirini tanyyan insanlar
konu?uyor, bir yandan da aly?veri?lerini yapyyor. Ben raflary geziyorum, önce
kö?edekine, sonra bir yandakine, sonra arkadakine… Ben dola?tykça insanlaryn
azaldy?yny fark ediyorum. Az önce kalabalyk olan market git gide yssyzla?yyor.
Dola?maya devam ediyorum, sepetim doluyor. Çevreme bakyyorum, hiç kimse yok!
Meraktan kasalaryn oldu?u tarafa do?ru ilerliyorum ama orada da kimse yok!
Marketin kapylary açyk, elimdeki sepetle dy?ary fyrlyyorum. Sokak bo? ama insan
sesleri geliyor. Hemen yandaki çocuk parkynda oynayan çocuklaryn seslerini
duyuyorum ama orada da kimse yok. Az sonra kenardaki apartmanyn camy kyrylyyor.
Sanyrym göremedi?im çocuklar top atmy? olmaly. Kyryk camyn ardyndan biri
çocuklara ba?yryyor. Ama kimse görünmüyor. Sesleri duymamak için kulaklarymy
ellerimle kapatyyorum, bir yandan da sepet hâlâ kolumda. Markete geri dönüyorum,
biri giri?te “Ho? geldiniz” diyor, ama orada kimse yok! Raflaryn arasynda
dola?yyorum, içerideki insan seslerini duyuyorum ama kimse yok! Ba?yryyorum,
“Nerdesiniz?” diye, “Buradayyz” diyorlar ama onlary göremiyorum. Ya?ady?ym korku
ve panik yüzünden ba?ym dönmeye ba?lyyor, dizlerimin üzerine çöküyorum ve
kulaklarymy ellerimle kapatyyorum. Onlary duymamak için çy?lyk atarken, kolumda
asyly olan sepet kopup, yere dü?üyor ve… uyanyyorum.
Mutfa?a gidip su içtikten sonra yatmak istemedi canym ve biraz salonda oturayym
dedim. Aslynda bugün iyice uyumam lazym çünkü ak?am klinikte nöbetçi olarak
kalaca?ym. Hem de tüm o akyl hastalaryyla ayny katta! Ama tekrar yatmadan önce
biraz sakinle?meliyim…
Öylece salondaki koltu?a byraktym kendimi ve pencereye ?uursuz bir ?ekilde baka
kaldym. Hiçbir ?ey yapmak istemedi?iniz anlar vardyr ya, i?te aynen öyle
hissediyordum o an. Dalmy?tym, kar?y apartmandaki dairenin y?y?ynyn yandy?yny
bile fark etmemi?tim. Birkaç dakika sonra biraz uykum açylmaya ba?layynca, göz
kapaklarymdan içeri süzülen y?y?yn beni rahatsyz etti?ini hissettim. Ama nasyl
olur? Nejat Sühe halen bir kapaly kutu olarak klinikte yatyyor. Acaba bir
akrabasy my geldi? Bu, ya?anan olay hakkynda bir ?eyler ö?renebilmem adyna iyi
bir fyrsat!
Hemen üzerimi de?i?tirip kar?y apartmanyn kapysyna dikildim. Belki delilik ama
bunu yaptym. Apartman kapysy kapaly de?ildi, itince açyldy. Yukaryya çyktym,
Nejat Sühe’nin dairesine. Burasy da ayny, itince açyldy. Ama içerisi tamamen
karanlyk ve sessizdi. Koridordan a?yr adymlarla salon oldu?unu dü?ündü?üm tarafa
do?ru yakla?tym, az evvel y?yk gördü?üm yere. Evet, burasy orasy. Nejat Sühe’nin
evi ve bu da onun salonu. ?imdi kar?y daire benim, roller de?i?ti sanki. Ama
burada kimse yok, a?yr adymlarla koridora geri döndüm. Evin arka tarafyndaki
sokak lambasynyn y?y?y pencereden girdi?i için, koridor çok az da olsa
aydynlanyyor. Hiçbir ?eye çarpmamaya çaly?arak a?yr adymlarla yürümeye devam
ettim. Az önce burada biri vardy, çünkü y?yk yanyyordu, ?u an kimse görünmüyor,
bu nasyl olabilir? Acaba hayal gücüm bana bir oyun mu oynady? Olamaz, hiç
zannetmiyorum. Apartmana girip, merdivenlerden çykarken, a?a?y inen kimseye de
rastlamadym. Neler oluyor burada?
Mutfa?yn kapysy açykty, dikkatlice içeriye girdim. Tanryya ?ükür ki karanly?y,
içeriye pencereden vuran ay y?y?y aydynlatyyordu. Burada çekmecelerin açyk
oldu?unu fark ettim, aslynda çekmecelerde bir ?eyler aranmy? gibiydi. Bir insan
mutfak çekmecelerini niye ara?tyrsyn ki? Bir hyrsyz bile böyle bir ?ey yapmaz
de?il mi? Sanyrym bu dairede ?u an benim dy?ymda da biri var, ama hiç ses
çykarmadan bir yerde onu bulmamy bekliyor. Ke?ke evden hiç çykmasaydym. E?er bir
problem olursa diye çekmeceden kendime bir byçak aldym. Umarym yanly?lykla
de?di?im di?er byçaklaryn sesini duymamy?tyr.
Açyk mutfak kapysyndan dy?ary, yani koridora çyktym. ?imdi sol çaprazymda çyky?
kapysy ve tam solumda ise salon görünüyordu. Sa?yma baktym, koridorun ucunda
balkona açylan kapy vardy. Onun sa?ynda ise tahminen Nejat Sühe’nin yatak odasy
ve kar?ysynda da tuvalet. Küçük bir evdi ve bakmam gereken balkonla beraber üç
yer kalmy? gibi görünüyordu fakat daha fazla gerilim ya?amadan daireden
çykabilirdim de. Birkaç dakika hiç hareket etmeden öylece oldu?um yerde kaldym
ve dü?ünmeye ba?ladym; evdeyken bu dairenin y?y?ynyn yandy?yny gördüm; bundan
emindim ve hiç vakit kaybetmeden a?a?y indim. Kar?y apartmana yürürken tekrar
yukaryda y?yk olup olmady?yna bakmadym. Ke?ke baksaydym. Acaba biri, ben a?a?y
inmeden önce evden çykmy? olabilir mi? Belki olabilir ama öyleyse bile bu
dairenin kapysy neden açyk? Sanyrym bu evde ?u an yalnyz de?ilim ve her kim
varsa içeride, muhtemelen yatak odasynda uyuyor olmaly. Aksi halde neden bu
kadar sessiz olsun ki? Ama bu yine de kapynyn açyk olmasy gerçe?ini açyklamyyor!
Unutmu? olabilir mi? Daha fazla dayanamayaca?ym ve buradan çykyp, evime gitmek
istiyorum ve kapymy syky sykyya kilitlemek…
Elimde byçak ile sessizce mutfaktan çykyp koridora geçtim. Ardymdan sokak
lambasynyn y?y?y geliyordu. Kapyya do?ru a?yr a?yr yakla?tym, çok korkuyordum.
Sürekli ardyma bakarak kapynyn yanyna vardym, salonun kapysyny hafif aralyk
byrakty?ymdan, bir nebze olsun içeriye görebiliyordum. Ama ilginç olan içeriye
y?yk vurmasy idi. Yrkildim, bu y?yk nereden geliyor olabilirdi ki? Daire
kapysyny byrakyp salona tekrar yöneldim. Bir yandan arkama bakyyordum, e?er
içeride var saydy?ym di?er ki?iyle elimde byçakla kar?yla?yrsam, durumu nasyl
açyklarym bilmiyorum. Bu çok saçma! Salonun kapysyny içeriye girebilece?im kadar
araladym. Neyse ki eski olmasyna kar?yn hiç gycyrdamady ve salona girdim. ?ok!
Elimden byçak dü?tü, çünkü gördü?üm manzara kar?ysynda ?ok oldum. Ben evimin
salonunun y?y?yny açyk byrakmamy?tym ki!
6 Mayys 1991 gecesi, hasta bakycy Selma Yylmaz evinde ölü bulundu.
Ara?tyrmalar sonucunda sakinle?tirici ilaçlar kullandy?y tespit edilen Selma
Yylmaz, o gece bu ilaçlardan çok fazla miktarda içip, muhtemelen intihar
etmi?ti. Ölü bulundu?u yata?ynyn kenaryndaki dolabyn üzerinde, kullandy?y ilaç
?i?esi duruyordu. Fakat polisin dikkatini çeken ?uydu: maktulün kafasynyn
arkasyndaki darbe izi. Yani biri onu bayyltmak için kafasynyn arkasyna my
vurmu?tu, yoksa Selma Yylmaz ölmeden kysa süre önce ba?yny bir yere mi
çarpmy?ty? Kysacasy olay cinayet miydi yoksa intihar my?
|